سرگیجه و علل ان

چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning )مجموعه آزمون های VNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.
چکیده
سرگیجه
و احساس گیجی از جمله شایع ترین عوامل مراجعه افراد به متخصصان گوش و حلق و
بینی،مغز و اعصاب، قلب و عروق و شنوایی شناسی است. دستگاه های مختلفی در حفظ تعادل
که یکی از بدیهی ترین توانمندی های بدن است، نقش دارند و بنابراین، اختلال در هر
کدام می تواند منجر به عدم تعادل و علائمی چون سرگیجه واقعی، احساس گیجی و سبکی
سر، اختلالات حرکتی و ... گردد. از جمله مهم ترین دستگاه های دخیل در حفظ تعادل،
دستگاه دهلیزی گوش داخلی است که در همکاری با دستگاه های بینایی، حس پیکری، مخچه و
مراکز عصبی مربوط به تعادل، منجر به حفظ این توانمندی در انسانمیگردد
گیجی)
dizziness( اصطلاحی غیر اختصاصی است، که اغلب توسط
بیماران مبتلا به اختلالات تعادلی برای توصیف علائمشان به کار می رود .اما این
اصطلاح می تواند دال بر انواع مختلف علل پاتولوژیک باشد )چان1، 2009(. گیجی سومین شکایت رایج بیماران سرپایی است و شیوع آن در طول
زندگی در بین افراد جامعه 20 تا 30 درصد تخمین زده شده و در جمعیت مسن شایع تر است )استراپ و برندت2، 2008(. مصرف داروها ،ضربات به سر، اختلالات دستگاه عصبی، اختلالات
متابولیک و سیستمیک از کم خونی تا اختلالات پیچیده تر، می توانند باعث گیجی شوند.
گیجی؛ حس عدم تعادل، سبکي سر، سنگینی سر، سیاهی رفتن چشم و... است .تجربیات نشان
داده است که این بیماران اغلب در مراجعه به متخصصین دچار وسواس می شوند و به طور
میانگین به 5 متخصص مراجعهمیکنند .متخصصین گوش و حلق و بینی، شنوایی
شناسان، متخصصین اعصاب و متخصصین قلب و عروق، مهم ترین نقش را در ارزیابی این
بیماران دارند )چاولا و اولشاکر3، 2006(. علل گیجی در اغلب اوقات خوش خیم هستند.
اما درصد کمی از آنها اختلالات جدی و تهدیدکننده حیات )مانند بیماری های عروق مغزی،
تومورهای حفره خلفی مغز( می باشند. سرگیجه به احساس دوران واقعی اطلاق می شود. در
سرگیجه، فرد حس می کند محیط در حال چرخش است یا حس می کند خودش به دور محیط می
چرخد. سرگیجه واقعی معمولاً در اختلالات دستگاه دهلیزی گوش داخلی دیده می شود
.دستگاه دهلیزی بخشی از گوش داخلی است که شامل اتریکل، ساکول و سه مجاری نیمدایره
ای است. اتریکل و ساکول مسئول درک و کشف شتاب خطی )مانند جاذبه( هستند و
مجاری نیمدایره ای قادر به
کشف سرعت های زاویه ای در سه جهت مختلف مي باشند. اختلال در این دستگاه باعث
سرگیجه و عدم تعادل می شود )توسا ،2007(.
ناتوان کننده ترین پیامد
گیجی و سرگیجه، زمین خوردن است. سالانه 1/3 سالمندان حداقل 1 بار زمینمیخورند که از
این میان 1 تا 20درصد
موارد منجر به آسیب، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ می شود .با افزایش سن،
دفعات زمین خوردن افزایش می یابد .Gassman شیوع زمین خوردن در افراد زیر 80 سال را 15درصد،
افراد 81 تا90 سال را 23درصد و افراد بالای 90 سال را 45 درصد گزارش کرده است )مولر و همکاران،2013(.
گیجی
و سرگیجه از سنین کودکی تا افراد مسن دیده می شود. فرد دچار سرگیجه معمولا تحت
ارزیابی های خاصی قرار می گیرد. این ارزیابی ها شامل آزمایشً خون، تصویر برداری،
ارزیابی هورمونی، ارزیابی قلبی عروقی شامل اکو، نوار قلبی و آنژیوگرافی، ارزیابی
دستگاه عصبی و ارزیابی بینایی و ارزیابی دستگاه دهلیزی شامل ارزیابی اکولوموتور )oculomotor(، کالریک) caloric( و آزمون های وضعیتی یا positional و positioning م VNG  . می باشندVNG یا videonystagmography( و پوسچروگرافی) posturography( است )توسا،2007(.